ครั้งแรกที่รู้จักคำว่าแผ่นดินไหว

ครั้งแรกในชีวิตของผมเลยที่มีโอกาศได้รู้จักคำว่าแผ่นดินไหวที่แท้จริง เดินกลับจากไปดื่มนำที่ห้องพัก พอนั่งโต๊ะก็รู้สึกวูบ ๆ เหมือนจะเป็นลมเลย เราก็คิดเลยเถิดไปว่านี่เราแก่ขนาดนั้นแล้วเหรอ แค่เดินไปมาแค่นี้ก็หน้าวูบแล้ว เลยเงยหน้าหันมองรอบ ๆ ตัวหน่อย เอ๊ะ กรอบรูปที่แขวนอยู่ข้างผนังก็สั่นไหวด้วย เอาแล้วสิ คราวนี้เพื่อน ๆ เริ่มรู้สึกตื่นตัวกัน ลุกขึ้นมามองหน้ากันเลิ่กลั่ก เอาไงดีเนี่ย ?!?!

ลองเปิดวิทยุฟังหน่อยสิ จ.ส. 100 นี่แหละ น่าจะมีข้อมูลบ้าง อ้าว.. ข่าวต้นชั่วโมง ไม่เห็นพูดถึงเลย พอดีเจมาจ้อหน้าไมค์ปุ๊บ ก็บอกเลยว่าเมื่อกี้มีแจ้งเข้ามาหลายที่ว่าแผ่นดินไหว ตึกสั่นไหว เออ.. ไม่ใช่เราคนเดียวแล้ว เห็นบอกแถวสีลมคนลงจากออฟฟิซมาอยู่ข้างล่างกันหมด แต่ไม่ได้ล้นลงถนนหรอก ..

ตอนกลับบ้านเมื่อตอนห้าโมงกว่า พอจะต่อรถไฟฟ้าที่ลงสยาม โอ้ .. แม่เจ้า อะไรจะขนาดนั้น เดินแทบไม่ได้ ไม่รู้ใครเป็นใคร .. ขอคิดแบบบ้า ๆ หน่อยนะ สมมติว่าไอ้โจรมันอุบาทอยากวางระเบิดแล้วถือมาไว้ที่ชั้นสองของสถานีสยามเมื่อวาน คงไม่ได้เจ็บหรือตายเพราะระเบิดหรอก คงเหยียบกันบาดเจ็บหรือตายมากกว่า ..



จากข้อมูลของกรมอุตุฯ แจ้งว่าจุดศูนย์กลางจะอยู่ที่ลาวแต่ก็สามารถรับรู้แรงสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหวครั้งนี้ได้ โดยเฉพาะถ้าอยู่บนตึกสูงจะรู้สึกตัวได้ดี ดูข้อมูลตัวอย่างที่กอปมาจากเวบของกรมอุตุฯ ว่า จริง ๆ แล้วมันก็มีแผ่นดินไหวเกือบทุกวันแหละ เพียงแต่จะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง เฮ้ยยย.. โลกหนอโลก ชักจะมีอะไรแปลกขึ้นทุกที ...

No comments: